Accijns en e-commerce

Whisky, koffie en andere dranken vragen extra aandacht van spelers in de internationale handel. Bij invoer in Nederland betaalt de ontvanger naast invoerrechten en invoer-btw ook accijns. Vrij eenvoudig, want de accijns gaat ‘gewoon’ mee in de betaling. Echter, hoe werkt het als de verkoper voorraad in een accijnsgoederenplaats houdt en bijvoorbeeld een vereenvoudigde btw-regeling voor e-commerce toepast?

Wanneer accijns betalen?

Bij afstandsverkopen (e-commerce) is de accijns verschuldigd in het land van de ontvanger. Het moment van aflevering is het moment waarop de accijns moet worden betaald. Is dit dan een directe afdracht per pakket? Nee, de betaling vindt veelal plaats via een periodieke betaling, bijvoorbeeld maandelijks. Per lidstaat verschillen de regelingen. Bijvoorbeeld in Nederland moet de verkoper voor de betaling een ‘fiscaal vertegenwoordiger accijns voor verkopen op afstand’ aanwijzen. Deze fiscaal vertegenwoordiger accijns draagt dan maandelijks namens de verkoper de accijns af voor de afgeleverde pakketten.

Om gebruik te maken van bovenstaande regeling zijn verschillende voorwaarden van toepassing. Deze omvatten onder andere:

  • de verkoper meldt zich vooraf bij de Douane;
  • de verkoper stelt een borg voor de af te dragen accijnzen; en
  • de verkoper houdt een administratie bij van de geleverde pakketten.

Bovenstaande geldt trouwens ook voor andere bijzondere verbruiksbelastingen zoals belastingen op frisdranken in Nederland of koffie in Duitsland.

Unieregeling en accijns

De unieregeling is een vereenvoudigde btw-regeling voor verkopen vanuit de ene EU-lidstaat naar een consument in een andere EU-lidstaat. Vanuit de btw-wetgeving is de unieregeling toe te passen voor afstandsverkopen van goederen inclusief accijnsgoederen. Het betalen van btw en accijns moet echter via twee verschillende manieren. De btw – voor alle pakketten met accijnsgoederen geleverd aan EU ontvangers – draagt de verkoper af aan de Belastingdienst in het land van registratie. Dit is een enkele betaling. De Belastingdienst zorgt dat de verschillende EU-lidstaten de btw ontvangen. Hiermee is de unieregeling een praktische vereenvoudigde regeling voor e-commerce verkopers. De accijns kan niet worden betaald met toepassing van de unieregeling. Dit betekent dat de verkoper apart aan zijn fiscaal vertegenwoordiger in het land van bestemming accijns betaalt, die op zijn beurt de autoriteiten in het land van bestemming betaalt.

Vervoer en accijns

Binnen de verkoopketen van accijnsgoederen zijn vele partijen – naast de verkoper en consument als koper – betrokken vanaf productie tot levering bij de consumerende partij. Denk aan de logistiek dienstverlener voor opslag en/of vervoer, de douaneagent en commissieagenten of (digitale) platforms. Alle partijen hebben de accijnsgoederen op een zeker moment voorhanden in de zin van het fysiek in handen hebben of betrokken zijn bij het fysiek in handen hebben. In de afgelopen periode zijn meerdere arresten gewezen waarin de definitie van het begrip ‘voorhanden hebben’ vanuit de accijnswetgeving is uitgelegd. We zien dat de rechter een zeer ruime interpretatie toepast. Dit betekent dat elke partij in de keten op enig moment aansprakelijk gesteld kan worden voor de accijnsschuld die op de goederen rust. Bewustzijn van deze aansprakelijkheid en goede afspraken tussen partners is daarom onmisbaar.

Voorhanden hebben in de praktijk

Een Ierse producent van alcoholische dranken verkoopt aan consumenten in de EU. De Ierse producent heeft zich geregistreerd voor de unieregeling en draagt zodoende op basis van één btw-aangifte per kwartaal de btw voor alle EU-lidstaten af. Naast btw is de Ierse producent ook accijns verschuldigd in alle EU-lidstaten. De Ierse producent stelt een vervoerder aan die de pakketten met dranken aflevert bij de consument. De vervoerder laat de accijnsverplichtingen over aan de afzender en richt zich alleen op de aflevering. Tijdens een controle door de Douane – onderweg of op een sorteer-, laad- of loslocatie – blijkt de accijns niet te zijn betaald door de afzender. De vervoerder heeft de pakketten voorhanden tijdens de controle en is op basis van de ruime interpretatie van het begrip ‘voorhanden hebben’ aan te wijzen als accijnsschuldenaar.

In de praktijk zijn afspraken tussen afzender en logistiek dienstverleners veelal beperkt tot contractuele bepalingen en zijn logistiek dienstverleners onvoldoende bewust van de ruime interpretatie van ‘voorhanden hebben’.

Conclusie en meer informatie

Binnen de EU veranderen de regels voor e-commerce pakketten regelmatig. Vereenvoudigingen op het gebied van een douaneaangifte en btw-aangifte zijn deels aanwezig. Voor accijns ligt het nog anders. U doet er goed aan om duidelijk in kaart te brengen welke belastingen u wanneer en waar moet afdragen. Ook zijn goede afspraken met partners in de keten van belang.

Heeft u nog vragen naar aanleiding van dit artikel? Neemt u dan contact op met Samantha Zwart.

Hoewel aan de totstandkoming van deze uitgave de uiterste zorg is besteed, aanvaardt Customs Knowledge geen aansprakelijkheid voor eventuele fouten en onvolkomenheden, noch voor de gevolgen hiervan. Dit artikel is niet bedoeld als een specifiek advies. Zie in dit kader ook de Algemene Voorwaarden van Customs Knowledge BV.